20 Ara “Bazı şeyleri otomatik pilotta yaparız.”
Seyahat etmek hepimizin doğal olarak keyif aldığımız bir şey 💃 Beynin işleyiş şekline ve nöron yollarına baktığımızda aslında bunun son derece net bir açıklaması var. Biz tüm deneyimlerimizi yaşarken iki nöron arasında bir bağ oluşur. İlk yürümeye çalıştığımızda, ilk araba kullanırken, ilk herhangi bir şeyde, ilk ilk ilk ilk… her ilkimizde iki nöron arsında bir iplikçik atılır. Bir eylemi ne kadar çok tekrarlarsak o kadar kalın bir bağ oluşur. Aslında bu bizim için bir taraftan işlevseldir. Bazı şeyleri otomatik pilotta yaparız. Ama bir taraftanda farkında olmadığımızda, bizim için tehlikelidir de. Bu nöron ağları çok sık tekrarlanan konularla ilgili 2 durum geliştirir… 1) Bağımlılıklar 2) Anda olamamak Benim bahsetmek istediğim ikincisi… Bu oluşan milyarlarca nöron ağı bizim tahminimizin ötesinde bir otomatik pilot sistemi oluşturur bizde. Her gün eve gittiğiniz yolda durup “ 😱 burdaki inşaat ne zaman bitti dediğiniz olmadı mı ( özellikle istanbul için söylüyorum 🤯 ) Nöron ağları oluşurken,bize anda olma duygusunu yaşatır. içinde bulunduğumuz ana tüm dikkatimizi veririz. Başka hiçbirşey düşünmeyiz. Beyin ne dünün yaşanmışlıklarına gider ne de yarının kaygılarına. Sadece o an ve o konu vardır. İlk defa piano çaldığınızı düşünün, ilk defa yoga yaptığınız, ilk defa birisiyle buluştuğunuzu farketmez bilinçaltı bilinmeyen bölgeye kilitlenir ve anda kalır. Ne zamanki bizim için bir konu Çok sık tekrar ettiğimiz ve artık kalın bir nöron ağı oluşturduğumuz hale gelir artık bizim için otomatik pilota bağlanmış durumlardır. Beyin bunları kalınlaşan nöron yolları ile otomatik olarak yapar. Bu durum bir bakıma rahattır ve bizi konfor alanında hissettirir. Bildiğimiz ve kontrol edebildiğimiz bir durumdur. Ama burada bir sıkıntı oluşur…